امروزه درمان های مختلفی برای چاقی وجود دارد که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. یکی از جدیدترین روش های درمانی که اخیراً مورد توجه قرار گرفته است، بستن رگ اشتها (Bariatric Embolization) است. این روش به دلیل کاهش چشمگیر وزن به یکی از جراحی های محبوب تبدیل شده است.
بستن شریان های اصلی معده روشی نوین در درمان چاقی است که هدف آن کاهش جریان خون به معده است تا حس گرسنگی کاهش یابد و فرد کمتر غذا بخورد. این روش به صورت غیرتهاجمی انجام می شود و به دلیل کم ریسک بودن و عوارض های احتمالی کم، توجه بسیاری از متخصصان را به خود جلب کرده است.
معده یکی از پرخون ترین اندام های بدن است و دارای 4 شریان اصلی است. شریان های ریز فرعی از این 4 شریان به داخل معده منشعب می شود. اصلی ترین این شریان ها همان رگ اشتها است. از آن جایی که بیشترین خون رسانی از طریق این رگ انجام می شوند، ممکن است با بستن رگ اشتها معده به اندازه کافی تغذیه نشده و هورمون های گرسنگی ترشح نکند.
در این روش، با استفاده از تکنیک های پیشرفته تصویربرداری، شریان های اصلی معده که مسئول خون رسانی به قسمت های خاصی از معده هستند، مسدود می شوند. با کم شدن خون رسانی به این بخش ها، سطح هورمون گرلین نیز به تبع کاهش می یابد.
گرلین هورمونی است که مسئول ایجاد احساس گرسنگی در مغز است. با کاهش سطح این هورمون، فرد دیگر مانند گذشته احساس گرسنگی نمی کند و به مرور زمان منجر به کاهش وزن می شود.
قبل از انجام عمل، بیمار تحت آزمایشات کامل و بررسی های پزشکی قرار می گیرد تا از سلامت عمومی و امکان انجام این روش اطمینان حاصل شود.
عمل بستن شریان های معده به صورت سرپایی و تحت بی حسی موضعی انجام می شود. پزشک با استفاده از یک کاتتر کوچک و از طریق شریان فمورال (در کشاله ران)، مواد مخصوصی را به شریان های اصلی معده تزریق می کند تا جریان خون به معده کاهش یابد.
بیماران معمولاً نیاز به بستری کوتاه مدت دارند و می توانند در عرض چند روز به فعالیت های روزمره خود بازگردند. توصیه می شود که بیماران در این دوران از فعالیت های سنگین خودداری کنند.
بر خلاف جراحی های باریاتریک که نیاز به برش های بزرگ دارند، بستن رگ اشتها با استفاده از تکنیک های حداقل تهاجمی انجام می شود.
این روش به کاهش وزن سریع و مؤثر در افراد چاق کمک می کند و به طور میانگین می تواند 20-25 درصد از وزن بدن را در طول یک سال کاهش دهد.
این روش عموماً با خطرات کمتری نسبت به جراحی های لاغری دیگر همراه است، زیرا نیازی به برش و تغییر ساختار معده ندارد.
بیماران پس از انجام این عمل معمولاً نیاز به بستری کوتاه مدت دارند و می توانند سریع تر به فعالیت های روزمره خود بازگردند.
اگر چه انجام این عمل مانند عمل های لاغری دیگر کم تهاجمی تر است. اما باید گفت که بستن یک رگ اصلی می تواند به مراتب خطرناک تر از برداشتن قسمتی از یک اندام باشد. عوارض زیر ممکن است بعد از عمل بستن شریان اصلی معده اتفاق بیافتند.
هر چند که این روش نسبت به جراحی های سنتی دارای خطرات کمتری است، اما ممکن است برخی از عوارض مانند عفونت و درد در ناحیه شکم را به دنبال داشته باشد.
با لخته شدن خون در یکی از رگ های بدن احتمال نفوذ این لخته در رگ های دیگر نیز وجود دارد و ممکن است منجر به آمبولی و در موارد شدید تر مرگ شود.
یکی از عوارض بستن رگ اشتها ایجاد زخم در معده است.
با ایجاد فشار به شریان اصلی این احتمال وجود دارد که فشار وارده به دیگر رگ ها سرایت کند و باعث پارگی آن ها شود.
هنوز تحقیقات بیشتری برای بررسی اثربخشی و ایمنی طولانی مدت این روش مورد نیاز است. بعضی از بیماران ممکن است پس از مدتی با افزایش وزن دوباره مواجه شوند.
این روش به تنهایی نمی تواند تمامی مشکلات مرتبط با چاقی را حل کند. بیماران باید تغییرات مثبت از جمله رژیم غذایی سالم و ورزش منظم، در زندگی خود ایجاد کنند.
پس از عمل بستن رگ اشتها، پیروی از یک رژیم غذایی سالم و متعادل بسیار مهم است. توصیه می شود که بیماران از مصرف غذاهای پرچرب و پرکالری خودداری کنند و مصرف میوه ها، سبزیجات، و پروتئین های سالم را افزایش دهند.
ورزش های منظم و مناسب می تواند به تسریع کاهش وزن و حفظ نتایج به دست آمده کمک کند. برنامه های ورزشی باید به تدریج و با مشورت پزشک آغاز شود.
بیماران باید به طور منظم تحت نظر پزشک متخصص قرار گیرند تا از وضعیت سلامتی خود و اثر بخشی عمل مطمئن شوند و در صورت بروز هرگونه مشکل یا عوارض جانبی، به پزشک مراجعه کنند.
بستن رگ اشتها که یکی از شریان های اصلی معده است، به عنوان یک روش نوین و مؤثر در درمان چاقی مورد توجه قرار گرفته است. در این روش انتظار می رود با کاهش جریان خون به معده و کاهش سطح هورمون گرلین باعث کاهش وزن و بهبود سلامت عمومی بیماران شد.
با وجود اینکه این روش دارای مزایای بسیاری است، اما هنوز نیاز به تحقیقات بیشتری برای بررسی اثربخشی و ایمنی بلندمدت آن وجود دارد. بیماران باید با پزشک خود مشورت کنند و تمامی جوانب را قبل از تصمیم گیری در نظر بگیرند.